۱۱۴

شنبه روز آزمایشه. از طرفی خوشحالم که انتظار تمام میشه...از طرفی ناراحتم و میگم شاید اخر همه چیز باشه...

دیشب تست سرکه را امتحان کردم. رنگش تغییر نکرد. صبح هم تست جوش شیرین را امتحان کردم بازم فرقی نکرد. یعنی منفی بود نتیجه...شاید بگید چرا بی بی چک نمی زنم.

بخاطر اینکه اگر منفی بشه خودمو می بازم و باز ولی یه امیدی الکی تودلم هست که شاید آزمایش مثبت بشه. دیگه باشه برم آزمایش.

ولی بعدش تو نی نی سایت سرچ‌ کردم مثل اینکه این تست ها هم همیشه درست نیستن...نمی دونم والا.

خیلی ناامیدم ولی. یه علتشم دکترمه که فکر می کنم درست به داروها دقت نمیکنه مثل دکترای تهران. همینطوره الکی حذف و اضافه می‌کنه. مثلا دفعه قبل داروی ضد ایمنی داده بود این دفعه نداد...

چه سخته ولی.اگر منفی بشم باز باید به یه بهانه چرت برم مشهد و یه هفته بمونم. اون دفعه هم که رفتم دیگه خیلی تابلو بودم چون اولش من ومحمد با پرواز رفتیم بعدش شوهرم چند روز بعد با ماشین آمد....خب یکم آدم فکر کنه میگه چه کاریه اینا کردن...

کاش حدقل مشهد بود راحت می رفتم و میامدم...خدایا کمک کن.

تو همین زمانه بعضیا جنسیت بچه شون به دلشون نیست میرن می ندازنش، بعضیا هم مثل من دوهفته است دلشون مثل سرکه می جوشه واسه یه نعمتی از طرف خدا...هر جنسیتی که هست فقط باشه...

خدایا منو ببین چه آشفته ام...آرومم کن....